کنترل بیولوژیک بیماری کپک آبی سیب توسط مخمر metschnikowia pulcherrima و بررسی امکان تلفیق آن با سیلیکون و برخی مکانیسم های دفاعی

چکیده: فعالیت بیوکنترلی مخمر metschnikowia pulcherrima به تنهایی و در ترکیب با سیلیکون علیه قارچ penicillium expansum و توانایی مخمر برای القای پاسخ­های دفاعی در بافت میوه سیب مورد بررسی قرار گرفت. در شرایط آزمایشگاهی، میزان درصد بازدارندگی از رشد میسلیومی قارچ بیمارگر با انجام آزمون­های کشت متقابل، متابولیت­های غیرفرار و مواد فرار مورد آزمایش قرار گرفت. در شرایط آزمایشگاهی، غلظت­های مختلف سیلیکون رشد میسلیومی قارچ عامل بیماری را به خوبی کنترل کرد. غلظت­های مختلف سیلیکون در شرایط آزمایشگاهی در محیط مایع روی جمعیت مخمر تأثیر چندانی نداشت. در بررسی­های انباری، هر یک از زخم­های روی میوه­ها با µl20 سوسپانسیون مخمر و سیلیکون به تنهایی و ترکیب مخمر با غلظت های مختلف سیلیکون تلقیح شدند. بعد از 24 ساعت µl20 سوسپانسیون اسپور قارچ بیمارگر در محل زخم­ها مایه­زنی شد. سپس سیب­ها در دو دمای c˚4 و c˚20 نگهداری شدند. قطر لکه­ها در دمای c˚4 و c˚20، به ترتیب، چهل­­و­­پنج و پانزده روز بعد از مایه­زنی اندازه­گیری شد. سیلیکون تأثیر معنی­داری بر جمعیت مخمر در محل زخم­ها نداشت. در هر دو شرایط دمایی مخمر همراه با سیلیکون اثر کنترلی بهتری نسبت به مخمر و سیلیکون به تنهایی داشت. فعالیت آنزیم پراکسیداز و میزان فنل کل در میوه­های مایه­زنی شده با مخمر به طور معنی­داری افزایش یافت.